Nieruchomości wielorodzinne a gospodarka odpadami

Obowiązki wspólnot i spółdzielni.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2019 roku poz. 2010 ze zm.), jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkiem wielolokalowym, w którym ustanowiono odrębną własność lokalu, obowiązki właściciela nieruchomości wspólnej oraz właściciela lokalu obciążają wspólnotę mieszkaniową albo spółdzielnię mieszkaniową.

Ponadto art. 2 ust. 3a pkt 2) powyższej ustawy stanowi, że wspólnota mieszkaniowa ponosi wynikające z ustawy opłaty bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej stosunkowi ilości zużytej wody w lokalu do ilości zużytej wody we wszystkich lokalach - w przypadku metody ustalenia opłaty, o której mowa w art. 6j ust. 1 pkt 2 (od ilości zużytej wody).

Kwestię spółdzielców ustawodawca zawarł również w art. 2 ust. 3b ustawy śmieciowej: osoba, której służy spółdzielcze prawo do lokalu, lub osoba faktycznie zamieszkująca lokal należący do spółdzielni mieszkaniowej nie jest obowiązana do wykonywania obowiązków właściciela nieruchomości wynikających z ustawy.

Przy czym należy zauważyć, że Gmina nie ingeruje w sposób rozliczenia między wspólnotą/spółdzielnią a lokatorami. To wewnętrze kwestie, które reguluje m.in. ustawa o własności lokali. Docierają do nas sygnały od mieszkańców, że część wspólnot mieszkaniowych kwestie dotyczące nowych opłat za odpady próbuje przerzucić na urząd miasta, to zdecydowane nadużycie, gdyż przepisy prawa w tej kwestii są jednoznaczne. Do zadań rady gminy należy ustanowienie prawa miejscowego dot. gospodarowania odpadami komunalnymi tj. przyjęcia stawki opłaty (11,22 zł/m sześc.) oraz metody ustalenia opłaty (od 1 sierpnia br. – od ilości zużytej wody). Wszelkie rozliczenia wewnętrzne są poza urzędem – zaznacza Grzegorz Kasprowicz – zastępca Burmistrza Miasta Marki. Gminę interesuje jedynie całkowite zużycie wody wynikające z wodomierza głównego znajdującego się na nieruchomości.

Ważną kwestią jest również określenie, czy dana nieruchomość zalicza się do nieruchomości w zabudowie jednorodzinnej, czy też wielorodzinnej. Tu należy odnieść się do zapisów Prawa budowlanego (art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane).

Niestety również w tej dziedzinie dochodzi do nieścisłości, gdyż w ostatnich latach, na terenie miasta powstało wiele wspólnot mieszkaniowych, które faktycznie nie są nieruchomościami wielorodzinnymi i w nowym systemie gospodarowania odpadami jako takie nie mogą być traktowane. Jeśli każdy właściciel lokalu mieszkalnego posiada własne przyłącze wodociągowe, własną umowę z Wodociągiem Mareckim, a jednocześnie nie ma żadnych (poza drogą dojazdową i ew. bramą wjazdową) części wspólnych (oddzielne wejścia do lokali), trudno mówić o budynku wielorodzinnym – mówi Marcin Skrzecz – Naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mareckiego ratusza. Jednakże, aby jasno stwierdzić czy dana nieruchomość może być traktowana jako budynek wielorodzinny, czy też nie, nierzadko niezbędne jest zweryfikowanie zapisów m.in. pozwolenia na budowę.

Dlatego też w deklaracjach zawarliśmy objaśnienia, które stanowić mogą wytyczne i pomoc przy składaniu odpowiedniego wzoru deklaracji:

• Zabudowa JEDNORODZINNA - należy przez to rozumieć jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków, wraz z budynkami garażowymi i gospodarczymi (zgodnie z definicją zawartą w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie).
• Budynek mieszkalny JEDNORODZINNY – jest to zgodnie z ustawą Prawo budowlane, budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
• Nieruchomość zabudowana budynkiem wielolokalowym (ZABUDOWANA BUDYNKIEM WIELORODZINNYM) to każda nieruchomość, która NIE jest  w zabudowie jednorodzinnej. Budynek mieszkalny jednorodzinny, to budynek o którym mowa w art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ustawie - Prawo budowlane (budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku). W sprawach spornych dotyczących określenia rodzaju zabudowy decyduje umowa sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego bądź pozwolenie na budowę wydane po 2002 r., jeżeli takie dokumenty można pozyskać w danej sprawie. Jeżeli brak ww. dokumentów, decyduje opinia Wydziału Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Urzędu Miasta Marki.
• Przez NIERUCHOMOŚĆ ZAMIESZKAŁĄ należy rozumieć nieruchomość, która faktycznie stanowi dla danej osoby miejsce jej pobytu (w sposób dostrzegalny dla innych osób) i jest wykorzystywana w celu zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych. Brak meldunku nie oznacza, że dana nieruchomość jest niezamieszkała.

WOŚ
24 sierpnia 2020, godz. 09:33
#Środowisko